Sonet 90

Then hate me when thou wilt; if ever, now;
Now, while the world is bent my deeds to cross,
Join with the spite of fortune make me bow,
And do not drop in for an after-loss:
Ah, do not, when my heart hath 'scaped this sorrow
Come in the rearward of a conquer'd woe;
Give not a windy night a rainy morrow,
To linger out a purposed overthrow.
If thou wilt leave me, do not leave me last,
When other petty griefs have done their spite,
But in the onset come: so shall I taste
At first the very worst of fortune's might;
And other strains of woe, which now seem woe:
Compared with loss of thee will not seem so.

Сонет 90

перевод С. Я. Маршака

Уж если ты разлюбишь – так теперь,
Теперь, когда весь мир со мной в раздоре.
Будь самой горькой из моих потерь,
Но только не последней каплей горя!

И если скорбь дано мне превозмочь –
не наноси удара из засады.
Пусть бурная не разрешится ночь
Дождливым утром – утром без отрады.

Оставь меня, но не в последний миг,
когда от мелких бед я ослабею.
Оставь сейчас, чтоб сразу я постиг,
Что это горе всех невзгод больнее;

Что нет невзгод, а есть одна беда –
Твоей любви лишиться навсегда.

Soneto 90

Traduko de William Auld

Se vi malamos min, malamu nun,
kiam oponoj estas mia sperto,
kurbigu min kunlige kun fortun'
kaj ne aperu kiel posta perdo.
Aĥ, kiam mia kor' jam dragis plagon,
ne venu post forpuŝo de atenco:
post venta nokt' ne donu pluvan tagon,
prokrastadante pri detret-intenco.
Se vi min lasos, estu ne la lasta,
kiam tristetoj spitis min detrue,
sed venu avangarde, ke plej drasta
Fortunpotenc' min trafu plej unue,
Kaj kio ŝajnas nun doloro fia,
se mi vin perdis jam ne ŝajnos tia.

Soneto 90

konsidere la rusan tradukon de S. Marŝak
kaj la muzikon de S. Nikitin
tradukis Valentin Melnikov

Se vi malamos – do prefere nun,
dum tuta mond' min klinas al despero.
Vi estu kruda moko de fortun',
sed ne la lasta guto de l' sufero.

Se mi eltenos premon de l' angor',
ne batu min ponarde el embusko,
ke ŝtorma nokt' ne daŭru sen aŭror'
per pluva grizo de maten-krepusko.

Forlasu min ne antaŭ vivofin',
dum mi pro bagatelaj plagoj feblos.
Mi ŝatus, ke vi tuj forlasu min,
do scios mi: pli granda plag' ne eblos.

Ja ne ekzistas plagoj sur la ter'
krom perdi vin por ĉiam, sen esper'.