Josif Brodskij

(tr. Nikolaj Lozgaĉev)

Falas neĝ', konsumante la nigron de l' ter'.
Detektiv' – en favoro aparta,
kaj vi mem vin rekonas en kiu ajn er'
de l' natur laŭ la spuro hazarda.

Pro ĉi-speca malkovr' burs' ne krevos de ŝvel':
nur silent' dormas sur arbaj pintoj.
Lun' kioma sin pelis en spliton de stel'
antaŭ nokto? – Esk' al rifuĝintoj.

Gardu vin, ne blindiĝu! Kaj orfas vi mem:
disiĝinto, kanajlo ekzila.
La animon ne trudu sub la anatem'.
El la buŝo – vapor' drak-profila.

Preĝu laŭte do – kvazaŭ la Nazaretan' –
pro l' saĝuloj, irantaj kun donoj
kaj pro ĉiu kuŝanta lulile infan'
en la ambaŭ de l' tero duonoj.